Ślady pod Krzyżem Południa. Pierwszy dom michalicki na Kontynencie Nadziei

with Brak komentarzy

Po zakupieniu ziemi na pierwszą misję Zgromadzenia Księży Michalitów w Paragwaju w 1977 roku natychmiast podjęto kroki zmierzające do postawienia budynku mieszkalnego. Miejsce i obiekt nazwano „Domem Powołaniowym”. Za budowę odpowiadał ks. Jan Wacławik, opatrznościowy w tym przedsięwzięciu. W pracach przy wykopaniu studni, już na 10 metrach trafiono na skałę. Wielu pracowników nie chciało kontynuować tej pracy, gdyż była zbyt żmudna. Wybito fundamenty pod dom. Zakupiono transformator. Zamówiono cegłę i dachówkę. Ale z powodu braku funduszy, a co za tym idzie materiałów, budowa stanęła. Misjonarze przyjęli postawę swego Założyciela ks. Bronisława Markiewicza  (zob. Listy 140, 211, 304, 314) i zaufali Opatrzności, która miała zagwarantować fundusze. A ubóstwo, praca i życie na sposób włościan czyli powściągliwość stanowiły pierwszorzędną siłę i sprowadzały im fundusze.

Powołania tubylcze

Dotychczasowe życie zakonne koncentrowało się na plebanii w Natalicio. Ale w 1981 roku zostaje ono przeniesione do nowego budynku Domu Powołaniowego. Również grupa małoseminarzystów rozpoczyna tam swoje życie, przenosząc się z plebani. Ksiądz Jan Wacławik zajął się ich formacją. W maju tego roku przybywa ks. Jan Sołdyga. Było to odpowiedzią na wymogi dnia i na potrzeby Kościoła lokalnego.

W ówczesnym czasie w diecezji Villarrica, aby praca szła normalnie, brakowało trzydziestu kapłanów.
Czternaście parafii, które posiadało po kilkanaście wiosek nie miało swego księdza. W roku 1977 połowa kapłanów w Paragwaju stanowili cudzoziemcy. Budzenie powołań kapłańskich wśród tubylców jako fundament michalickiej przyszłości na Kontynencie Nadziei, stało się kwestią zajmującą ważne miejsce w świadomości michalitów posługujących w tamtej rzeczywistości pod Krzyżem Południa.

Otwarcie domu zakonnego i nowicjatu

Mając na uwadze taki stan rzeczy przełożony generalny ks. Aleksander Ogrodnik otwiera pierwszy dom zakonny Zgromadzenia na Kontynencie Nadziei. Księdzu Janowi Wacławikowi powierzono obowiązki przełożonego. W tym samym czasie został otwarty nowicjat z ks. Marianem Polakiem jako mistrzem.

W piśmie z 4-go listopada 1981 w sprawie otwarcia tego domu zakonnego roku czytamy:  „Zgodnie z odnowionymi przepisami prawa kanonicznego; oraz Motu Proprio Ecclesiae Sanctae; jak również w oparciu o przepisy naszych Konstytucji eryguję dom zakonny Zgromadzenia Św. Michała Archanioła, w Natalicio Talavera, Paragwaj. Przełożony generalny, ks. Aleksander Ogrodnik.”

 

Ks. Zdzisław Urbanik CSMA

 

Leave a Reply